เมื่อพูดถึงอุปกรณ์ฝั่งผู้ใช้ในการเข้าถึงไฟเบอร์บรอดแบนด์ เราจะเห็นคำศัพท์ภาษาอังกฤษ เช่น ONU, ONT, SFU และ HGU บ่อยครั้ง คำศัพท์เหล่านี้หมายถึงอะไร และมีความแตกต่างกันอย่างไร
1. ONU และ ONT
ประเภทการใช้งานหลักของการเข้าถึงใยแก้วนำแสงบรอดแบนด์ ได้แก่ FTTH, FTTO และ FTTB และรูปแบบของอุปกรณ์ฝั่งผู้ใช้จะแตกต่างกันไปตามประเภทการใช้งานที่แตกต่างกัน อุปกรณ์ฝั่งผู้ใช้ของ FTTH และ FTTO ถูกใช้โดยผู้ใช้รายเดียว เรียกว่า ONT (Optical network terminal, optical network terminal) และอุปกรณ์ฝั่งผู้ใช้ของ FTTB ถูกใช้ร่วมกันโดยผู้ใช้หลายคน เรียกว่า ONU (Optical Network Unit, optical network unit)
ผู้ใช้ที่กล่าวถึงในที่นี้หมายถึงผู้ใช้ที่ผู้ให้บริการเรียกเก็บเงินแยกกัน ไม่ใช่จำนวนเทอร์มินัลที่ใช้ ตัวอย่างเช่น ONT ของ FTTH มักจะใช้ร่วมกันโดยเทอร์มินัลหลายตัวในบ้าน แต่สามารถนับผู้ใช้ได้เพียงคนเดียวเท่านั้น
2. ประเภทของ ONT
ออนทีคือสิ่งที่เราเรียกกันทั่วไปว่าโมเด็มแบบออปติคัล โดยแบ่งออกเป็น SFU (Single Family Unit, single family user unit), HGU (Home Gateway Unit, home gateway unit) และ SBU (Single Business Unit, single business user unit)
2.1. มหาวิทยาลัยมหิดล
โดยทั่วไป SFU จะมีอินเทอร์เฟซอีเทอร์เน็ต 1 ถึง 4 อินเทอร์เฟซ อินเทอร์เฟซโทรศัพท์พื้นฐาน 1 ถึง 2 อินเทอร์เฟซ และบางรุ่นยังมีอินเทอร์เฟซทีวีเคเบิลด้วย SFU ไม่มีฟังก์ชันเกตเวย์ภายในบ้าน และมีเพียงเทอร์มินัลที่เชื่อมต่อกับพอร์ตอีเทอร์เน็ตเท่านั้นที่สามารถโทรออกเพื่อเข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้ และฟังก์ชันการจัดการระยะไกลก็อ่อนแอ โมเด็มออปติคัลที่ใช้ในช่วงเริ่มต้นของ FTTH เป็นของ SFU ซึ่งปัจจุบันแทบจะไม่ได้ใช้งานแล้ว
2.2. หน่วยกิต
โมเด็มออปติคัลที่ติดตั้งไว้สำหรับผู้ใช้ FTTH ที่เปิดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาล้วนเป็น HGU เมื่อเปรียบเทียบกับ SFU แล้ว HGU มีข้อดีดังต่อไปนี้:
(1) HGU เป็นอุปกรณ์เกตเวย์ซึ่งสะดวกสำหรับเครือข่ายภายในบ้าน ในขณะที่ SFU เป็นอุปกรณ์การส่งข้อมูลแบบโปร่งใสซึ่งไม่มีความสามารถในการใช้เกตเวย์ และโดยทั่วไปต้องใช้ความร่วมมือของอุปกรณ์เกตเวย์ เช่น เราเตอร์ภายในบ้าน ในเครือข่ายภายในบ้าน
(2) HGU รองรับโหมดการกำหนดเส้นทางและมีฟังก์ชั่น NAT ซึ่งเป็นอุปกรณ์เลเยอร์ 3 ในขณะที่ประเภท SFU รองรับเฉพาะโหมดบริดจ์เลเยอร์ 2 ซึ่งเทียบเท่ากับสวิตช์เลเยอร์ 2
(3) HGU สามารถใช้งานแอปพลิเคชันบรอดแบนด์แบบไดอัลอัปของตนเองได้ และคอมพิวเตอร์ที่เชื่อมต่อและเทอร์มินัลมือถือสามารถเข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้โดยตรงโดยไม่ต้องกดหมายเลข ขณะที่ SFU จะต้องกดหมายเลขโดยใช้คอมพิวเตอร์หรือโทรศัพท์มือถือของผู้ใช้ หรือผ่านเราเตอร์ที่บ้าน
(4) HGU ช่วยให้การจัดการการดำเนินงานและการบำรุงรักษาขนาดใหญ่ง่ายขึ้น
HGU มักจะมาพร้อมกับ WiFi และมีพอร์ต USB
2.3. หน่วยบริการ
SBU ส่วนใหญ่ใช้สำหรับการเข้าถึงของผู้ใช้ FTTO และโดยทั่วไปจะมีอินเทอร์เฟซอีเทอร์เน็ต และบางรุ่นมีอินเทอร์เฟซ E1 อินเทอร์เฟซโทรศัพท์พื้นฐาน หรือฟังก์ชัน wifi เมื่อเปรียบเทียบกับ SFU และ HGU แล้ว SBU มีประสิทธิภาพในการป้องกันไฟฟ้าที่ดีกว่าและมีเสถียรภาพสูงกว่า และยังมักใช้ในงานกลางแจ้ง เช่น การเฝ้าระวังวิดีโอ
3. ประเภท ONU
ONU แบ่งออกเป็น MDU (Multi-Dwelling Unit, หน่วยผู้อยู่อาศัยหลายราย) และ MTU (Multi-Tenant Unit, หน่วยผู้เช่าหลายราย)
MDU ส่วนใหญ่ใช้สำหรับการเข้าถึงของผู้ใช้ที่อยู่อาศัยหลายรายภายใต้ประเภทแอปพลิเคชั่น FTTB และโดยทั่วไปจะมีอินเทอร์เฟซด้านผู้ใช้อย่างน้อย 4 อินเทอร์เฟซ โดยปกติมี 8, 16, 24 FE หรือ FE+POTS (โทรศัพท์พื้นฐาน)
MTU ส่วนใหญ่จะใช้สำหรับการเข้าถึงของผู้ใช้องค์กรหลายรายหรือเทอร์มินัลหลายรายการในองค์กรเดียวกันในสถานการณ์ FTTB นอกจากอินเทอร์เฟซอีเทอร์เน็ตและอินเทอร์เฟซโทรศัพท์พื้นฐานแล้ว อาจมีอินเทอร์เฟซ E1 ด้วย รูปร่างและฟังก์ชันของ MTU มักจะไม่เหมือนกับ MDU ความแตกต่างคือประสิทธิภาพการป้องกันไฟฟ้าดีกว่าและมีเสถียรภาพสูงกว่า ด้วยความนิยมของ FTTO สถานการณ์การใช้งานของ MTU จึงเล็กลงเรื่อย ๆ
4. สรุป
การเข้าถึงใยแก้วนำแสงบรอดแบนด์นั้นใช้เทคโนโลยี PON เป็นหลัก เมื่อไม่แยกแยะรูปแบบเฉพาะของอุปกรณ์ฝั่งผู้ใช้ อุปกรณ์ฝั่งผู้ใช้ของระบบ PON ก็สามารถเรียกรวมกันว่า ONU ได้
ONU, ONT, SFU, HGU… อุปกรณ์เหล่านี้ล้วนอธิบายถึงอุปกรณ์ฝั่งผู้ใช้สำหรับการเข้าถึงบรอดแบนด์จากมุมที่แตกต่างกัน และความสัมพันธ์ระหว่างอุปกรณ์เหล่านี้แสดงอยู่ในรูปภาพด้านล่าง
เวลาโพสต์ : 26 พฤษภาคม 2566
